नशीबाचं 'नशीब' !!
एकदा नशीब भेटलं होतं वाटेत नाक्यावर…
मी म्हणालो …
” का रे बाबा तू सदानकदा रुसलेला
लोक इतकी वाट पाहतात तरी नाक्यावरतीच बसलेला.
असं करु नकोस
साध्यासुध्या लोकांना
असं वेठीला धरु नकोस
‘बोल’ लावल्यावर येण्यापेक्षा बोलावल्यावर यावं
थोडसं मागतात लोक तर भरभरुन द्यावं
एवढी काय अडचण आहे ?
सगळं तुझ्यापाशीच तर आहे ?”
नशीब म्हणालं..
“अरे काय सांगू यार तुम्हाला कळणारंच नाही !
ते एक सिक्रेट आहे थोडं..
माझी होते बोंब आणि
तुम्हाला पडतं कोडं !
देव नेहमीच मला लिमिटेड स्टॉक देतो
कमीत कमी रिसोर्सेस मध्ये जास्त आऊटपुट घेतो.
ज्याच्या जितकं नावे त्याला तितकंच द्यावं लागतं
कमी जास्तं झालं तर मला स्वत:ला भरावं लागतं.
इटस माय जॉब बाबा ..
मीच जर नशीब आहे तर बोल कोणाला लावू !
माझी तक्रार घेवून काय देवाकडे जावू ?
माझ्या सर्व्हिसच्या करारात त्याची सोय नाही,
त्यात लिहिलंय..
‘जेवढं वाटायला दिलं जाइल तेवढं आणि तितकच वाटायचं
कोणतेही प्रश्न विचारायचे नाहीत तक्रारी करायच्या नाहीत.
भरपूर पगार आहे पण सुट्टी-रजा कधीच नाही.
सर्वात मोठा बोनस म्हणजे तुला कधीही मरण,रिटायरमेंट नाही.’
आता तूच सांग मित्रा मी काय करायचं ?
एकट्यानी कुठे कुठे लक्ष ठेवायचं ?
तुमचं बरं आहे..
जेवढं मिळतं तेवढं जगता
जे दिसतंय तेवढंच बघता.
काहि मिळालं नाही तर मला शिव्या घालून मोकळे होता.
दमून भागून पिचून गेलोय
देव ,दानव, मानव व्हावं;
पण नशीब होवू नये ! “
मी म्हणालो …
” का रे बाबा तू सदानकदा रुसलेला
लोक इतकी वाट पाहतात तरी नाक्यावरतीच बसलेला.
असं करु नकोस
साध्यासुध्या लोकांना
असं वेठीला धरु नकोस
‘बोल’ लावल्यावर येण्यापेक्षा बोलावल्यावर यावं
थोडसं मागतात लोक तर भरभरुन द्यावं
एवढी काय अडचण आहे ?
सगळं तुझ्यापाशीच तर आहे ?”
नशीब म्हणालं..
“अरे काय सांगू यार तुम्हाला कळणारंच नाही !
ते एक सिक्रेट आहे थोडं..
माझी होते बोंब आणि
तुम्हाला पडतं कोडं !
देव नेहमीच मला लिमिटेड स्टॉक देतो
कमीत कमी रिसोर्सेस मध्ये जास्त आऊटपुट घेतो.
ज्याच्या जितकं नावे त्याला तितकंच द्यावं लागतं
कमी जास्तं झालं तर मला स्वत:ला भरावं लागतं.
इटस माय जॉब बाबा ..
मीच जर नशीब आहे तर बोल कोणाला लावू !
माझी तक्रार घेवून काय देवाकडे जावू ?
माझ्या सर्व्हिसच्या करारात त्याची सोय नाही,
त्यात लिहिलंय..
‘जेवढं वाटायला दिलं जाइल तेवढं आणि तितकच वाटायचं
कोणतेही प्रश्न विचारायचे नाहीत तक्रारी करायच्या नाहीत.
भरपूर पगार आहे पण सुट्टी-रजा कधीच नाही.
सर्वात मोठा बोनस म्हणजे तुला कधीही मरण,रिटायरमेंट नाही.’
आता तूच सांग मित्रा मी काय करायचं ?
एकट्यानी कुठे कुठे लक्ष ठेवायचं ?
तुमचं बरं आहे..
जेवढं मिळतं तेवढं जगता
जे दिसतंय तेवढंच बघता.
काहि मिळालं नाही तर मला शिव्या घालून मोकळे होता.
दमून भागून पिचून गेलोय
देव ,दानव, मानव व्हावं;
पण नशीब होवू नये ! “
5 Comments:
आदित्य,
रचना अतिशय कल्पक आणि सुंदर आहे, :) मनापासून दाद देतो.
Far chan lihila ahe!!! Kadhi asa vicharch kela nahi ki nashibala kay watat asel ...
Interesting poem...tujhya poems nehemich bhari astaat... :)
btw kavita IT madhlya manasani lihili ahe he lagech kalata
खरंच भन्नाट आहेस तू.... एक नंबर कविता आहे...
mast. bhannaat aahe kavita.
Post a Comment
<< Home